قرآن ! من شرمنده توام اگر از تو آواز مرگی ساخته ام که هر وقت در کوچه مان آوازت بلند می شود همه از هم می پرسند "چه کس مرده است؟" چه

غفلت بزرگی که می پنداریم خدا تورا برای مردگان ما نازل کرده است...

 قرآن ! من شرمنده توام اگر تورا از یک نسخه عملی به یک افسانه موزه نشین مبدل کرده ام. یکی ذوق می کند که تورا بر روی برنج نوشته،‌ یکی ذوق می

کند که تورا فرش کرده، ‌یکی ذوق می کند که تورا با طلا نوشته، ‌یکی به خود می بالد که تورا در کوچک ترین قطع ممکن منتشر کرده و ... ! آیا واقعا خدا تورا

فرستاده تا موزه سازی کنیم؟! 

قرآن ! من شرمنده توام اگر حتی آنان که تورا می خوانند و تورا می شنوند، ‌آنچنان به پایت می نشینند که خلایق به پای موسیقی های روزمره می نشینند.

اگر چند آیه از تورا به یک نفس بخوانند مستمعین فریاد می زنند "احسنت ...!" گویی مسابقه نفس است! 

قرآن !‌ من شرمنده توام اگر به یک فستیوال مبدل شده ای حفظ کردن تو با شماره صفحه، ‌خواندن تو آز آخر به اول، ‌یک معرفت است یا یک رکورد گیری؟ ای

کاش آنان که تورا حفظ کرده اند ‌حفظ کنی تا این چنین تورا اسباب مسابقات هوش نکنند. 

 آنچه ما باقرآن کرده ایم تنها بخشی از اسلام است که به صلیب جهالت کشیدیم...خوشا به حال هر کسی که دلش رحلی است برای تو...

دکتر علی شریعتی