حکومت به کفر می ماند ولی به ظلم نمی ماند .

العدل اساس الاحکام.

جملات زیبایی که انگار فقط برای قاب گرفتن و شعار دادن بیان شده اند ! وقتی پای مصداق دفاع از عدالت و حق طلبی به میان می آید همه محافظه کار می شوند.

کافی است پای مسائل دست چندم به میان بیاید آسمان و زمین را به هم می دوزند که وا اسلاما اسلام ازدست رفت و حال آنکه صاحب اسلام  عدالت را اساس احکام می داند و می گوید که همه چیز ذیل عدالت است . کو گوش شنوا ؟انگار راست گفته اند که دعوا سر لحاف ملاست!

نوه امام اگر بیراه برود هم منتقدین احساس خطر می کنند هم مدافعین اما وقتی را ه امام  که عینی ترین مصداق آن جنگ  فقر و غناست  همه لال مانی می گیرند و گوش ها و چشم ها را می بندند و زمین بازی را عوض می کنند...

امروز هر از گاهی در گوشه و کنار این سر زمین گاهی طلبه ای گاهی دانشجوئی و یا گاهی هنرمندی به پای شعار عدالت خواهی نظام  پا در میدان مین می گذارد اما انگار همه منتظرند فقط کس بمیرد تا در گرامیداشتش خطبه و شعر بخوانند و خیابان به نامش کنند....

یکی نیست به این مسئولین حالی کند نیم نگاهی اگر به سیره امیر المومنین داشته باشید می بینید که حضرت در تبعید ابوذز به خاطر عدالتخواهی اش سکوت نکر د و به بدرقه اش رفت و نترسید که متهم به همنشینی و دفاع از آرمانگرایان شود ....

جالب است مسئولینی که از گرده و نردبان عدالتخواهان بالا رفته اند  حال از آنها پرهیز می کنند !!!

یکی نیست به این  طلبه مهاجر که با پای پیاده دنبال کاروان عدات است بگوید غم چه داری و حرفت چیست؟

                                                                                      مسعود ده نمکی