قرآن کریم از قول حضرت یوسف(ع) نقل می‌کند، وقتی ایشان می‌‌خواست مسئولیت اقتصاد حکومت را بپذیرد، به حاکم گفت: «اجعلنی علی خزائن الارض»؛ من را مأمور منابع این سرزمین قرار ده. «انی حفیظ علیم» دو استدلال می‌کند: یکی امانت‌داری و دیگری کارشناسی؛ یعنی کسی که بتواند امور مالی مردم و معاش مردم را درست نگه دارد و مدیریت کند. من قبول ندارم که مشروعیت از کارآمدی جدا باشد. در فرهنگ امیرالمؤمنین(ع) این‌گونه نیست که بگویند شما شخصا انسان خوبی هستی، حسن‌نیت داری، مدیریت اقتصادی را قبول کن، اما این‌که از پس کار برآمدی یا نه، کاردان بودی یا نبودی، آن امر جدایی است. مدیری که شخصا انسان خوبی است، اگر کاردان نباشد، مدیریتش مشروع نخواهد بود، چراکه پیامبر(ص) به حضرت امیر(ع) فرمود: هر کس در حکومت اسلامی، مسئولیتی بپذیرد، در حالی که می‌داند افراد دیگر از او شایسته‌تر هستند، خائن است.